Beijing in 2,5 days!

Zo dadelijk gaan we onze spullen die illegaal zijn in Noord-Korea (telefoons, iPad, verrekijker) voor tien dagen in een kluisje opbergen om te voorkomen dat ze ingenomen worden. Om vier uur vanmiddag stappen we op de trein in Beijing om 20 tot 23 uur later in Pyongyang aan te komen. Je moet jezelf natuurlijk niet te veel kwellen en zo'n cultuurschok geleidelijk aan opbouwen. Over negen dagen landen we met het vliegtuig weer in Beijing. Ter compensatie van 9 dagen retraite (radiostilte en vroeg naar bed) nog even een blog. Voor 2 euro per minuut bellen naar Nederland, dat doen we natuurlijk niet. 

Zoals veel dingen een beetje mysterieus zijn in Noord-Korea, is dat ook met geld. Het schijnt dat je er met euro's kan betalen en de Noord-Koreaanse Won voor toeristen niet verkrijgbaar is. Een propagandaposter zou veertig euro kosten en dan heb je ook een echte originele.

Gisteravond hebben we een Chinees restaurant opgezocht met een Engelse menukaart. Dit wil nog niet zeggen dat het personeel ook Engels spreekt. Gelukkig was er ook een kaart met plaatjes en een zeer behulpzame ober die geduldig aan onze tafel bleef staan tot we uitgeklungeld waren. Voor omgerekend vijftien euro hebben we gegeten, al hadden we gezien de hoeveelheid voor zes euro ook wel klaar geweest. Alles wat we niet opkregen (meer dan de helft) konden we in bakjes stoppen en meenemen, wat mooi uitkwam omdat we het wel een beetje gênant zouden vinden om al dat eten te laten staan. Uiteindelijk hebben we de meeste bakjes weggegooid omdat ze gingen lekken. Een paar dumplings hebben we kunnen redden die ik zojuist als voorontbijt heb gebruikt. 

Gistermiddag hebben we ons met een busje naar de Chinese muur laten brengen. Chinezen lijken wat onbereikbaar voor ons toeristen. Gedag zeggen lukt in de afgelopen dagen maar sporadisch, tenzij ze echt in de toeristenbranch werken. Daarentegen worden we wel goed bekeken en omringd door rochelende en neus ophalende mannen én vrouwen. Aanpassen doen we met liefde, maar dit laatste slaan we toch maar over. Zelf zorgen we nogal eens voor verwarring, omdat één van ons wordt aangezien voor Chinees. Welke Chinees beweert dat'ie Nederlands is, uiteindelijk een Koreaan blijkt te zijn en bovendien geen Chinees én geen Koreaans spreekt?! Die is gek. 
Terug naar de Chinese muur waar ik werd gecomplimenteerd om mijn onderhandelingsskills, door een Indiër. Dat wel moet betekenen dat ze echt heel goed zijn. De Chinese muur is zoals verwacht indrukwekkend. Qua toeristen viel het alles mee. We konden er drie uur overheen lopen, maar omdat ie toch overal hetzelfde is kan je ook minder lang lopen, een beetje zonnebaden en van het uitzicht genieten. Straks moeten alle spullen weer in de tas en gaan we nog even naar de verboden stad, omdat het kan. Na koude dumplings en em en ems nu eerst een fijn ontbijt! 

Zàijiàn! 
Miekje en Jesper